Muzeum Sztygarka – Wachlarz Możliwości

MUZEUM

Siedziba Muzeum Miejskiego „Sztygarka” została wybudowana w latach 1839-1842 z inicjatywy Zarządu Banku Polskiego w Warszawie. Projektantem budynku był architekt pochodzenia włoskiego Franciszek Maria Lancii. W gmachu urzędował Zarząd Zachodniego Okręgu Górniczego.
Od 1889 roku w budynku mieściła się Szkoła Górnicza i Hutnicza zwana potocznie „Sztygarką”.

W niej gromadzono pierwsze zbiory geologiczne, na bazie których stworzono muzeum szkolne. Podobnie jednak jak i szkoła działało ono z przerwami spowodowanymi I i II wojną światową. W styczniu 1986 r. zostało reaktywowane pod nazwą Muzeum Geologiczne i Historii „Sztygarki” Zespołu Szkół Zawodowych Wspólnoty Węgla Kamiennego im. S. Staszica. Obecnie Muzeum Miejskie „Sztygarka”, powołane do życia pod taką nazwą mocą Uchwały Rady Miejskiej z 19 listopada 1997 roku,
ma za zadanie ochronę dziedzictwa kulturowego Dąbrowy Górniczej. Pełni ważną rolę na kulturalnej mapie miasta, proponując Gościom bogatą ofertę wystawienniczą i edukacyjną z różnorodnej, nie tylko górniczej i historycznej tematyki.

KOPALNIA

Budowa Kopalni Ćwiczebnej przy Państwowej Szkole Górniczej i Hutniczej (PSGH) została rozpoczęta w kwietniu 1927 roku.

Kopalnia miała zaznajamiać uczniów z różnorodnymi urządzeniami górniczymi, umożliwiać przeprowadzanie zdjęć geologicznych, dokonywanie pomiarów z zakresu wentylacji i miernictwa podziemnego. Przyszli górnicy wykonywali także drążenie wyrobisk. Ich sumaryczna długość wyniosła około 250 m. Zajęcia praktyczne uczniów szkół górniczych były realizowane w Kopalni Ćwiczebnej do 1994 r.

Dzisiaj Kopalnia Ćwiczebna to atrakcja turystyczna z ciekawą trasą multimedialną, znajdująca się na Szlaku Zabytków Techniki.

REDUTA

Obok budynku Muzeum Miejskiego „Sztygarka”, dzięki zaangażowaniu jego pracowników, wielu firm dąbrowskich oraz wolontariuszy – pasjonatów militariów, powstał Park Militarno-Historyczny „Reduta”. Przedstawia on historię, w której to mieszkańcy oraz zakłady przemysłowe Dąbrowy Górniczej zaznaczyły swoją obecność.

Park Reduta, uwielbiany przez dzieci, jest miejscem, do którego wstęp jest bezpłatny, wspaniałą okazją do zobaczenia imponujących rozmiarów maszyn wojskowych.

Tu można przeżyć przygodę! Wejść do prawdziwego czołgu, odbyć przejażdżkę wozem opancerzonym SKOT lub przejść okopami linii b2.

MUZEUM

„Sztygarka”

Siedziba Muzeum Miejskiego

została wybudowana w latach 1839-1842 z inicjatywy zarządu Banku Polskiego w Warszawie. Projektantem budynku był architekt pochodzenia włoskiego Franciszek Maria Lancii.

KOPALNIA

Ćwiczebna

Kopalnia zlokalizowana jest w południowo-wschodniej części obszaru górniczego dawnej kopalni węgla „Paryż” w Dąbrowie Górniczej, w sąsiedztwie ulic Górniczej i Legionów Polskich. W jej pobliżu, na łagodnym stoku nachylonym w kierunku północno-wschodnim, znajduje się niewielki skwer z pomnikiem Stanisława Staszica. Ponadto, w okolicy Kopalni usytuowany jest kościół p.w. św. Barbary oraz zabudowania Zespołu Szkół Zawodowych im. Stanisława Staszica oraz Muzeum Miejskiego „Sztygarka”.
Kopalnia Ćwiczebna udostępnia dwa pokłady węgla kamiennego (o numeracji górniczej 401 i 402). W wyrobiskach zaprezentowane są maszyny i urządzenia służące do urobku i transportu węgla, takie jak kombajn węglowy, przenośniki, wozy kopalniane.

REDUTA

Park Militarno-Historyczny

Zaczątkiem Parku Militarno-Historycznym był czołg T-34 pochodzący ze zbiorów Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Po przeprowadzonym remoncie w Dąbrowskiej Fabryce Maszyn Elektrycznych DAMEL S.A. (w myśl umowy z dnia 12 kwietnia 2011 roku została sponsorem Muzeum Miejskiego „Sztygarka” w jego misji krzewienia wiedzy o historii i kulturze), przywróceniu mu samojezdności i wyglądu zbliżonego do pierwotnego, stał się on atrakcją wielu imprez militarnych.

Czołg -T34 oraz dwie armaty typu ZIS z początkiem listopada 2019 r. zostały zwrócone Muzeum Wojska Polskiego na jego tejże instytucji.

Na terenie Parku zrekonstruowano trzy bunkry niemieckie, wchodzące w skład umocnień z roku 1944, budowane w celu obrony obszarów przemysłowych Górnego Śląska i Zagłębia przed Armią Czerwoną. W ich skład wchodziły dwie równoległe linie okopów z umieszczonymi co kilkadziesiąt metrów tzw. „kochbunkrami” – jednoosobowymi stanowiskami strzeleckimi.